“Bir varmış, bir yokmuş!” Bir zamanlar uzak bir ülkede güzel bir prenses varmış. Kötü kalpli bir cadı, ona zehirli bir elma vermiş, günün birinde. Ve elmayı yer yemez, güzel prenses, dalmış derin bir uykuya…
Şimdi “Bu da nereden çıktı? Biz bu yıllığı masal okumak için almadık” diye hiddetlenenler olabilir. Ama o, uyuyan kızın bizim 11-A sınıfında olduğunu söylersek, konu açıklığa kavuşur herhalde.
Aysun günün yaklaşık 23 saatini uyuyarak geçirir. Geriye kalan bir saatte ise ya çok sevdiği saçlarıyla oynar, ya da Banu’nun tüm engellemelerine rağmen, ne bulursa yer. Aysun’un eski C’ ler arasında “Bombacı Leyla” kod adıyla çağrıldığını söylersek yadırgayabilirsiniz. “Hem uyuyan prenses, hem Bombacı. Nasıl olur bu?” diye sorabilirsiniz. İşin doğrusu, genellikle sessiz ve sakin olan Aysun’ un arada bir fena halde kızması ve kızdığı zaman aklına koyduğu şeyi mutlaka yapmasıdır…
Okulun, son zamanlarında, anlayamadığımız bir nedenle atletizm sporuna ilgi duymaya başlayan Aysun’ u sürekli gülen yüzü, sempatik tavırları ve arkadaş canlısı kişiliğiyle yaşadığımız sürece anılarımızda yaşatacağız.