Sınıfın sessiz ve uykulu havasında fısır fısır bir ses… Ayça önceki gece yaptıklarını Gülriz’e anlatmaktadır.(Zavallı Gülriz) derken hocanın yalvaran sesi «Ayça; yeter artık!…» ve Ayça’nın o meşhur bakışları. (Biyoloji kitabı sayfa 102 şekil 5-12). Nerede bir rejim programı orada Ayça. Ömrü boyunca 48 kiloyu aşamamasına karşın rejim yapmakta, her ne hikmetse aynı zamanda kantinin en kıdemli müşterisi olmaktadır. Derslerin en can alıcı noktalarında bir kaç kişiye azap çektirerek Berna’yla yaptığı mektuplaşmalardan bahsetmeden geçemeyiz. Konuşamadığı zamanlar Ayça bu yolla haberleşir. Aslında Ayça arkadaşımızın marifetleri saymakla bitmez «Ben okuyayım mı hocam?» sorusunu çok iyi sorar örneğin. En büyük zevklerinden biride toka kolleksiyonu yapmaktır. Saçlarını kestirdikten sonra kendisine dahada yakışan tokaları okulun bütün kız öğrencilerine rahat rahat yeter. Ayça sınavlarda Gülriz’in arkasına oturmaya başladığından beri garip şeyler olmaya başladı. Gülriz’in yazısı büyüdü. Ayça da gözlük takar oldu. Ne dersiniz, neden acaba?
Her ne kadar çenesizse de
Her ne kadar cadıysa da
Çenesini vidalayıp
Süpürgesini alınca
Sonsuza dek Ayça
İnsanı mutlu eder.
Onunda mutlu olması dileğiyle…