Yedi yıllık bir Yolculuğun son günleri son saatleri. Şöyle bir düşünsek geçmişi. Acısı tatlısıyla yedi yıl geçiveriyor gözlerimizin önünden.
Sanki yeni bir dünyanın atmosferine girermişcesine, bir son ve taptaze bir başlangıç var önümüzde. Bu dünyada bizi neler bekliyor, bilmiyoruz. Ama bildiğimiz tek şey varsa oda, nelerle karşılaşsak ta, ne zorluklar görsekte yılmadan, usanmadan hep en doğruya, hep en iyiye doğru yol alacağımızdır.
Bizler 11-A’ nın genç mezunları, bir ayrılığı karşılamaya hazırlanıyoruz. Ayrılık dediğimiz de ne ki? Kalplerimiz yine beraber. Yine beraber güleceğiz, yine beraber ağlayacağız. ilerde bu anıları anımsayıp belki katıla katıla belki de acı acı güleceğiz. Ama yine de “keşke o günleri bir daha yaşasak” diyeceğiz.